Paramount Pictures, Marc Platt, Wild Chickens, Organism Pictures yapımı Babylon, 95. Akademi Ödülleri’nde 3 dalda Oscar ve 76. BAFTA Ödülleri’nde 3 dalda adaylıkla yılın öne çıkan yapımlarından birisi. Whiplash (2014), La La Land (2016) ve First Man (2018) filmleriyle adını duyuran Oscar ödüllü sinema yapımcısı Damien Chazelle’in yazıp-yönettiği 1920’lerin Los Angeles’ında geçen film; büyük bir hırs ve muazzam bir aşırılık hikayesi olarak Hollywood’un ilk zamanlarında, kontrolsüz bir çöküş ve ahlaksızlık döneminde birkaç karakterin yükselişini ve düşüşünü konu alıyor.
Yıldız isimlerden oluşan güçlü oyuncu
kadrosunda; Oscar Ödüllü aktör Brad Pitt, BAFTA ve Oscar adayı
oyuncu Margot Robbie, Diego Calva, Jean Smart, Jovan Adepo,
Li Jun Li, P.J. Byrne, Lukas Haas, Olivia Hamilton Tobey Maguire, Max
Minghella, Rory Scovel, Katherine Waterston, Flea, Jeff Garlin, Eric Roberts, Ethan Suplee,
Samara Weaving ve Olivia Wilde bulunuyor.
YAPIM HAKKINDA
Yazar ve yönetmen Damien Chazelle için Babil,
ilk taslağını yazmasından ve uzun süredir tasarladığı efsaneyi hayata
geçirmesinden çok uzun süre birçok karakteri çölün kıyısına çeken, önce
zihninde kurmaya başladığı, 15 yıllık araştırmanın sonucuyla ilgili Chazzelle şunları söylüyor; “Bir sanat biçimimin, bir sektörün daha
yeni ayakları üstünde durmaya başladıkları ilk günlerine mikroskop altında
bakmak istedim. Daha derin bir düzeyde ise değişen bir topluma bakma fikrini
sevdim. Hollywood, 1920’lerde hızlı ve bazen de sarsıntılı görünen bir dizi
değişimden geçmiş. Bazıları kurtulmuş ama birçoğu başaramamış. Günümüzde buna
bozulma diyoruz. Bu insanların yaşadıklarına bakınca size o dönemde Los
Angeles’ta birçok kişiye cazip gelen türden bir hırsın eşlik ettiği insan
bedeli hakkında bir fikir veriyor. O dönüşüm hikayesinin daha önce gördüğümden
daha karanlık bir hikayesi var. Sesin gelmesiyle yeni ahlak kurallarının
eklenmesinin çok ötesine geçmiş. Nihayet 30’ların Yapım Kuralları zirveye
ulaşmış ve serbest bir biçim yeniden düzenlenmiş ve kuralsız camia bugün
bildiğimiz küresel kurumsal sektöre dönüşmüş. Bunların hepsi, Los Angeles’ın
çoğunlukla kırsal çöl kasabasından 20’lerin başında dünyanın en büyük
megapollerinden birine dönüşmesine rastlıyor. Küllerden birçok yeni bina ve
stüdyo doğmuş ama insan enkazı da hatırı sayılır orandaymış.”
TRAJİ
KOMİK DESTANSI ESER
Sonunda ‘’Babil’’
olacak fikir 2009’da hala kafasında oluşurken Chazelle ilk filmi ‘’Guy
and Madeline on a Park Bench’’i yapmış. Focus Features’da Mattthew
Plouffe adındaki genç bir yöneticinin ilgisini çok çekmiş. O kadar ki
Chazelle’i arayıp görüşmek istemiş. Chazelle’in
toplantıda Plouffe’a sunduğu üç
fikirden biri sessiz sinemada döneminin doğuşunda geçen, çok karakterli
trajikomik bir destansı eser olmuş. Babil’in yapımcısı Plouffe ise şunları ekliyor; “O zamanda böyle bir film yapma amacı, sadece boyutu ve
maliyetiyle bir kariyer kadar uzakta gibi hissettirmişti. Ama gençtik ve büyük
hayaller kurduk. Sonraki yıllarda da dostluğumuz ve kariyerlerimiz gelişirken
de ondan bahsetmeyi hiç bırakmadık.”
FİLM
ÇILGINLIKLARI
2018 sonbaharından 2019 ilkbaharına kadar Chazelle ve Plouffe boş sinema salonlarında kendilerine ilham vereceğini
düşündükleri filmlerin 35 mm kopyalarını özel gösterimlerle izlemişler.Yönetmenlerin
sürekli sınırları aşma istemleri, deneyimlerini oldukça büyütmeye zorlamış, Pauline Kail’in “Film Çılgınlıkları” dediği türden filmleri ve yönetmenlerini şöyle
açıklıyor: D. W. Griffith’in ‘’Intolerance’’, William Wellman’ın ‘’Wings’’,
Jean Renoir’ın ‘’Oyunun Kuralı’’, Robert
Altman’ın Nashville, Luchino
Visconti’nin ‘’The Leopard’’, Michael Cimino’nun ‘’Avcı’’, Federico Fellini’nin
‘’Tatlı Hayat’’, Orson Welles’ın ‘’Yurttaş Kane’’, Francis
Ford Coppola’nın ‘’God Father II
ve Apocalypse Now’’, Paul Thomas Anderson’ın ‘’Ateşli Geceler’’ ve Martin Scorsese’nin ‘’Sıkı Dostlar’’. Yapıma yakın bu
gösterimlere yapımcı Olivia Hamilton,
yapım tasarımcı Florencia Martin,
görüntü yönetmeni Linus Sandgren ve
kostüm tasarımcı Mary Zophres da
dahil olacak ve liste büyüyerek Martin
Scorsese’nin ‘’Arka Sokaklar’’, Roman Polanski’nin ‘’Chinatown’’, Wong Kar Wai’nin
‘’Aşk Zamanı’’, Orson Welles’in ‘’Bitmeyen
Balayı’’, Terrence Malick’in ‘’Days of Heaven’’, Stanley Kubrick’in ‘’Barry Lyndon’’, Paul Thomas Anderson’in ‘’Kan Dökülecek’’, G. W. Pabst’ın ‘’Pandora’s Box’’, Bob Fosse’nin ‘’Cabaret’’
ve Bernardo Bertolucci’nin ‘’Konformist’’ gibi sinemaseverlerin
belleklerinde yer alan filmler de dahil olacaktı.
BİR
AMERİKAN DESTANI
Plouffe, filmleri birlikte büyük
ekranda izleme deneyiminin çok önemli olduğunu vurgulayarak şunları söylüyor; “Bizim için bu seanslar, kendimize öylesine
bir tutkulu çalışmanın eserlerini, asıl amacında olduğu gibi beyaz perdede
görmenin nasıl hissettirdiğini hatırlatmak açısından çok önemliydi. Amacımız
Hollywood’un ilk dönemi hakkında büyük bir Amerikan destanı yapmaktı.” Chazelle, sessiz film dönemi tarihinin
derinliklerine indikçe 1920’lerde yaşayanların geçmişte resmedilenden çok
farklı bir şekilde yaşadıkları izlenimine sahip olmuş. Yapımcı Olivie Hamilton o dönem için şunları söylüyor: “Araştırmaların çoğu beni şoke etti. O dönemin insanları hakkındaki
birçok varsayımımı yok etti. Özellikle ollywood, insanların bildiklerinden daha
çılgın, daha gürültücü, daha farklı ve daha özgürmüş.”
YAPIM ARAŞTIRMASI
Ortak yapımcı Padraic Murphy, Chazelle’e ön araştırmalarında; zor bulunan unutulmuş röportajları, bilinmeyen sözlü tarihi, film kliplerini ve fotoğrafları bularak çok yardımcı olmuş. Getty Muzesi de Chazelle fotoğraf arşivini açmış. USC’de William Deverell gibi tarihçiler ve Sherwin Dunner gibi müzik koleksiyonerleri Chazelle ve Murphy’e araştırmalarını güçlendirecek ana dokümanları ve kayıtları sağlamış. Sonuçta dönemin Los Angeles’ına ait daha bütüncül bir portre ortaya çıkmış. Bir çöl toplumundan birinci sınıf bir şehre dönüşüm, bazı açılardan bir ‘’Mikrokozma Amerikan Deneyi’’ olmuş. Chazelle tüm bu gelişmelerle ilgili olarak şunları söylüyor; “O açıdan tam bir Amerikan hikayesi. Yabancılardan, satıcılardan, haydutlardan, serserilerden, hayalperestlerden, patent görevlerinden kaçanlardan, şehirlerinden kaçanlardan oluşan bir grup bir çadır kurup sektörü sıfırdan inşa ediyor ve o sektör küresel bir deve dönüşüyor. Ve ondan ortaya çıkan zafer ve trajedi.” Chazelle araştırmasının ilk turunu bitirdiğinde Plouffe’nin espriyle “Bitirme Projesi” dediği 100 sayfalık Word Belgesi olmuş. Film için tüm tohumlar, karakterler için kaynaklar, sahneler için ilhamlar, hikayenin anlatılacağı daha geniş bir tarih tümüyle oradaymış. Chazelle, Aralık 2018’de ve Ocak 2019’da 100 sayfalık o belgeden Babil’in senaryosunun ilk taslağını yazdı. Ardından sonraki birkaç ay boyunca da revize ederek geçirmiş ve Mayıs 2019’da tamamlamış. Plouffe ile Hamilton’a Mayıs’ta yapımcı olarak katılan Marc Platt, bu dev projete nasıl dahil olduğunu şöyle açıklıyor; “Senaryoyu okuduğumda Damien Chazelle dışında kimsenin beni çıkaramayacağı bir yolculuğa çıkmıştım.20’lede ve 30’larda Los Angeles’ta, Hollywood’un sessiz sinema dönemine, konuşmalı film dönemine gittim ve o dünyaya daha önce hiç deneyimlemediğim açıyla baktım. O döneme uygun görünüyordu ama bugüne de uygundu.” Plouffe araya girerek önemli bir ekleme yapıyor: “Covid’in bir kabus gibi geldiğini ve filmde kimlerin olacağını bilmiyorduk. Sadece Hollywood’un en çılgın, yapılması en imkansız senaryosuna sahip olduğumuzu ve ekip olarak onu yapmak için gereken her şeyi yapacağımızı biliyorduk.” Çekimler 12 Temmuz ile 20 Ekim 2021 arasında yapılmış. Film daha önce çalıştıklarına oranla en büyük ölçekli film olmasına rağmen ekip ve çalışanlar Chazelle’le emin ellerde olduklarının bilincindeydi. Film her zaman Damien’ın kafasındadır. Gerçekten tüm kareleri, hikayesini, kamera tasarımıyla bir araya getirme konusunda ve o parçaları her karede bir hikaye anlatacak şekilde birleştirme konusunda eşsiz ve özel bir yeteneğe sahip. Kameradan oyunculuk, müzik ve görsel anlayışı çok az yapımcının yapabileceği biçimde entegre edildi. Onun gerçekten yaratıcı bir yönetmen olduğunu Babil’in her karesinde hissediyorsunuz.
BABİL’İN MÜZİĞİ
Babil’in kameraları kayda
girmeden yıllarca önce Chazelle uzun
süredir birlikte çalıştığı Justin
Hurwitz’den Babil’in film
müziğini yapmasını istedi. Chazelle, Hurwitz’le ilk olarak ikisi de Harvard Üniversitesi’nde öğrenciyken,
Chazelle ilk sinema filmi ‘’Guy and
Madeline on a Park Bench’’i yönettiğinde tanıştı. Film aynı zamanda
Hurwitz’in ilk film bestesini yapma denemesi olmuştu. Hurwitz o zamandan beri
Chazelle’in ‘’Whiplash, Aşıklar Şehri ve Ay’da İlk İnsan’’ filmlerinin
müziklerini besteledi. Hurwitz filmin müzikleriyle ilgili olarak şunları
söylüyor; “Babil’e kendine özgü bir
müzik evreni vermek istedik. Herhangi birini 1920’lerden çıkaracak kadar
kronolojik hatası olmayan bir ses olmasını ama aynı zamanda 20’lerin ilginç
cazının genel tarifinden de çok farklı olmasını istedik. Çok daha vahşi ve
agresif. Kaydedilen ve 20’lerden kalan müziğin o dönemde Los Angeles’ta çalınan
müziğin çok küçük bir kesiti olduğunu da unutmamak gerekir. Hiçbir zaman
kaydedilmemiş gizli müziği varmış. Olabilecek seslerin derinliğini,
çeşitliliğini ve vahşiliğini hayal etmek istedik. Ama hiçbir zaman
bilemeyeceğiz. Hissettiğimiz müzik daha önce sinemada betimlenmedi.”
AVANGART
SENFONİ
Hurwitz ve Chazelle, dönemin müziğini araştırmak
için oldukça uzun zaman harcadı. Hem kalan kayıtları hem de nelerin çalındığına
dair sözlü tarifleri araştırmışlar. Los Angeles’ın genelde düşünüldüğünden çok
daha çeşitli müziklerle ve müzikal tarzlarla dolu olduğunu gördüler. Sadece
geleneksel 20’lerin cazı değil aynı zamanda Küba, Meksika, Çin, Orta Doğu,
Hawaii, Trinidad, Yunanistan ve diğer yerlerden müziklerle ‘’Avangart Senfoni’’ derlemeleri ve
Afrika tarzı vurmalılar, İtalyan operası ve Latin ritimleri ve hatta zaman
zaman yeni icat edilen teremin gibi elektronik enstrümanlar yer alıyordu. Chazelle şunları ekliyor; “Filmin müziği için duyulan heyecan
kostümler, saç ve makyajlar ve setler için duyulanın benzeriydi. Zamana uygun
olmalıydı, kronolojik olarak hatasız olmalıydı ve normalde o dönemden
bekleyeceğimiz sınırları gerçekten zorlamalıydık. Daha önce hepimizin gördüğü
Çarliston ve Fokstrot danslarının tipik film tasvirlerinin ötesine geçmeliydik.
Müzik için ilkemiz şuydu; Bunu önceden gördük mü? Daha önce yapılmış mı?
Öyleyse farklı bir şey yapmalıyız.”
HEDONİSTİK
DÜNYASINA GEÇİŞ
Sidney’in orkestrası ve müziklerin büyük
çoğunluğu için Hurwitz, 1920’ler cazın enstrümantasyonunu kullanmış ama
zamansız bir duygu vermek için modern yollar seçti. Diğer parçalarda 100
kişilik orkestra ve sirk müzikleri kullanılmış. Hurwitz; “Bazen House Müzik duygusu vermek için 808 kullandım. Ama diğer
zamanlarda duyduğunuz farklı yönlerden gelen o döneme ait enstrümantasyondu.
İnleyen trompetler, bağıran saksafonlar, rock’n roll nakaratları ve modern dans
ritimleri ile müzik filmin vahşi, hedonistik, dünyasına yeni bir karışım.
Sonuç, insanların ‘Babil’ dönemi gibi müzikler duyacağını umuyorum.” Geliştirme
sırasında bir senaryodan ve resimli taslaktan çalışan ve daha sonra filmin
müziğini yaparken kurgu odasının yanındaki bir ofise taşınan Hurwitz, uzun
yıllar birlikte çalıştığı Chazelle ile alışkanlığa dönüşen bir iş birliği
tarzıyla iki saatlik orijinal müziği yaratmak için üç yıl harcadı. Hurwitz, bu
yoğun çalışmalarıyla ilgili olarak şunları söylüyor; “Bazen Damien’ın tamamladığı senaryoyla ve resimli taslaklarla
çalışıyordum. Bazen de yaptığım demolara dayanan resimli taslaklar yapıyordum.
Böylece sahnelerin yapımında müzik ile film arasında başından itibaren
karşılıklı bir alışveriş söz konusuydu.”
DANS İLE BİR KARAKTER YARATMAK
Filmdeki tüm dans sahnelerinin koreografisi Chazelle, Ryan Gosling ve Emma Stone’la birlikte Akademi Ödüllü ‘’Aşıklar Şehri’’nde
birlikte çalışan Mandy Moore’a ait.
İlk sahnelerden birinde Nellie, sadece ona özel bir dans hareketi sayesinde
Wallach’ın partisindeki heyecanlı kalabalık arasında öne çıkmanın bir yolunu
bulur. Moore bu konuda şunları
söylüyor; “Damien’la birlikte çalışmayı
çok seviyorum çünkü hikaye, duygu ve anlatım üzerinden birçok şeyi birbirine
bağlamak için dansı kullanır. Ev partisi kargaşa gibi görünse de her şeyin
zamanı kamerada ayarlanmıştı ve tüm karakterlerin ne yaptığını bilmesi
gerekiyordu bu yüzden aslında her şeyin koreografisi vardı.” Margot Robbie Dans
sahneleri, Nellie’yi tanıtmanın ilk yollarından biriydi. Bir karakterle
tanışmanın hoş bir yoluydu Chazelle,
Robbie ve Moore’a Nellie’nin
karakteri için doğru hareketleri bulma özgürlüğünü verdi. Ama bir uyarıyla;
genelde 20’lerin pop kültürüyle ilişkilendirilen Çarliston olmayacağını belirten Moore ek olarak şunları söyledi: “Film hakkında ilk konuşmamızda Damien,
dansın 20’lerden bekleyeceğimiz gibi olmasını istemediğini belirtti. O yüzden
de Çarliston, Swing, Caz, Flapper gibi türleri aklımdan çıkardım.” Robbie için koreografisine giriş,
Çarliston gibi aynı Afrikalı tarihi köklere sahipti. Robbie başarısı için şunları söylüyor; “20’lerle ilişkilendirdiğimiz dans hareketlerinin hepsi Afrika
dansından alındı. Yani parti sahnesinin temeli buydu. Vinçler ve kameraların
çalışması için blokajın koreografisi olsa da özgün Nellie enerjisine sahip
başka bir şey bulmayı başardım.”
GEÇMİŞE NOSTALJİK BİR YOLCULUK
Chazelle filmin birçok
efektinde uygulamalı yaklaşımda ısrarcı olması gibi setlerin ve mekanların da
olabildiğince özgün ve gerçek olmasını istedi. Bu görev için Yapım tasarımcı Florencia Martin’e güvendiğini
açıklayan Chazelle şunları söylüyor;
“Florencia’nın bu filmin sadece o
dönemin Los Angeles’ını değil her stüdyo deneyimini yeniden yaratmak gibi zor
bir işi vardı. Bunun içinde de her bir kurgusal film setini yeniden
yaratıyorduk. Yani setlerin içinde setlerden bahsediyoruz.’’.Martin ise, History for Hire’in aslında Los Angeles’ta bir aksesuar evi
olduğunu, 1920’lerde ışık, kamera ve setlerin nasıl inşa edildiği konularında
kitaplarla dolu muazzam bir kütüphanesi bulunduğunu, dönemle ilgili kitaplara
bakmanın ve kullandıkları kerestenin ve alçı işinin türünü görmek çok ilham
verici olduğunu, filmin geri kalanının yaratımındaki metodolojiye yardımcı
kaynak oluşturduğunu açıklıyor. Nellie’nin çekimin ilk gününde adım attığı
Kinoscope Stüdyosu Peru’da boş bir
toprak alanda sıfırdan inşa edildi ve döneme ait gerçek açık hava stüdyo
setlerine göre yapıldı. Martin yoktan
var edilen setle ilgili olarak şunları söylüyor; “Kinoscope, bir Yoksulluk Sokağı denilen türden bir stüdyo. O yüzden o
günlerde köhne, plansız bir yaklaşımın nasıl olabileceğini göstermek istedik.
Sadece aylar veya haftalar önce hiçbir şey yokken, çölde filizlenen bir hayali
bir mekandı. Film setindeki herkes, her boyanmış arka plan, hepsi sıfırdan inşa
edildi. Daha büyük bir zorluk da hikaye boyunca film yapımına bu açık havada
derme çatma yaklaşımın yerini giderek bugünkü devasa sesli çekim stüdyolarına
nasıl dönüştüğünü göstermekti.’’
LOS
ANGELES SİNEMASI
Chazelle, Los Angeles şehrinin filmde bir karakter olduğunu ve tüm karakterler gibi kendi içinde bir ayrı bir hikayesi olduğunu vurgulayarak şunları söylüyor: “Florencia ve ekibinin setler ve filmin tasarımı üzerinden şehrin gelişimini göstermeleri gerekti. İnsan hikayelerinin altında, yarı kırsal kasabaların ve köylerin bir araya gelerek dünyanın en büyük metropollerinden birine dönüşümünü ve bu sirk tarzı, itişip kakışan topluluğun dev bir kurumsal sektöre dönüşümünü anlatan bir hikaye var. Bu da film setlerinin, mekanların ve tasarımın 20’lerin toprak ve çalılık alanlarından 50’lerin başındaki büyük binalara ve yollara kadar uzanması gerektiği demekti. Ayrıca dönemin abartılı eşitsizliklerini göstermek de kaçınılmazdı. İster zengin bir adamın parti sarayının savurganlığı olsun, ister Nellie’nin yıldız olmadan önceki küçük dairesinin sefaleti olsun Martin izleyicinin 20’lerin Los Angeles’ındaki zıtlıkları görmesini istedi. Martin şunları söylüyor; “Bazıları vodvil tiyatrosu döneminde inşa edilmiş ve sinema salonlarına dönüştürülmüş. Jack ve Nellie’nin film galalarını Los Angeles Sineması’nda çektik. Dış cephesini ve girişini 1926 tarzına uygun şekilde dönüştürdük. Martin’in ekipleri bazen eski sinema mekanlarını banyolarda, bekleme salonlarında ve vestiyerlerdeki orijinal ışıklarından ve aksesuarlarından dolayı karakterlerin evleri olarak da kullandı.’’
PARTİYE HOŞ GELDİNİZ
Chazelle’in ‘Babil’de resmetmek istediği ahlaki
çöküşü hiçbir şey Hollywood yapımcısı
Don Wallach’ın (Jeff Garlin) ilk
parti sahnesindeki gibi yakalayamaz. 20’lerdeki hayatı ne kadar hayal etmiş
olsanız da Chazelle ve yapım ekibi
gündüz çok çalışan, gece daha da çok çalışan insanlara yaklaşımı hiç sınır
tanımadan başka bir düzeye taşıyor. Chazelle
ön araştırma çalışmalarıyla ilgili olarak şu açıklamalarda bulunuyor: “Hollywood’un o ilk günlerini araştırdıkça
dönemin ne kadar çılgınca olduğunun daha çok farkına vardım. Bir grup uyumsuzun
bir araya gelip sıfırdan bir şehir ve sektör inşa etmesiymiş. Bu tür çılgın bir
davranışa daha önce kesin bir şekilde filmde yer verildiğini sanmıyorum. hayatlarını
ve hayat tarzlarını yalın ve arındırılmadan sunmak istedim.” Matthew Plouffe ise şunları söylüyor; “Filmi yaparken Hollywood’un o ilk
günlerini bir Punk Sirki gibi tanımladık. Hollywood, kitlesel pazarlar için hit
filmler yapıyormuş ama aynı zamanda hala uçta ve en uçtaki sirk halkıyla
doluymuş. O dönemdeki seksi, uyuşturucuyu ve rock’n roll ruhunu daha önce
filmde doğru olarak hiç yer verilmemiş bir şekilde yakalamak istedik.” Chazelle gelinen aşama ve çekimleri
şöyle açıklıyor: “Başta filme tüm parti
sahnelerini aşan, dev bir parti sahnesiyle başlamamız gerektiğini düşündüm.
Sinema tarihinde bazı çok güzel parti sahneleri olmuştu ve onlar aşılması
gereken büyük gölgeler.Wallach malikânesinin dış mekanı için Florencia Martin
ve Süpervizör Lokasyon Müdürü Chris Baugh, Shea’nın Şatosu’nu Los Angeles’ın
100 kilometre kadar dışında Palmdale’in batısındaki dağ eteklerinde buldu.
Baugh, bölgeyi ücra bir yerde olduğu ve manzara için olduğu kadar yıldızlar
için bir oyun alanı geçmişi olduğu için de seçti. Shea’nın Şatosu başta Tommy
Lee adlı bir girişimci tarafından 1920’lerde Babil’deki gibi partiler için
yaptırılmış. Eve Los Angeles’tan gidiş birkaç saat sürdüğü için Lee bir iniş
pisti yaptırmış. Böylece insanlar Los Angeles’tan partiye uçarak
gelebilecekmiş. Sosyetikler buraya uçup hafta sonu kalır ve kimse görmezken
istediklerini yapıyormuş. Filmdeki parti sahneleri hikayeyle bir bütün çünkü
bir toplum hakkında öğrenebileceğiniz her şeyi partilerle öğrenebilirsiniz. Bir
Hollywood partisinde insanlar göz açıp kapayana kadar yükselebilir veya
düşebilir.”
DÜNYA’NIN EN SİHİRLİ YERİ
Babil’in en detaylı
yaratımlarından biri de dört sessiz filmin aynı anda yan yana çekildiği Kinoscope Stüdyoları’nın seti olmuş.Setler
hiçbir modern sanayicilik izi olmadan el değmemiş 360 derecelik bir bakış
açısıyla inşa edildi.
Süpervizör Lokasyon Müdürü Chris Baugh, inşa yapının şöyle açıklıyor: “Orijinal sinema çalışanları, Kaliforniya’da çekim yapmak için Doğu Kıyısının
sınırlandırmalarını ve kurallarını bıraktığında çiftliklere ve ahırlara taşınıp
film stüdyolarına dönüştürmüşler. Kinoscope mekanında bizim yaptığımız da
buydu. Ahırların ve atların arasında dolaşıyorsunuz, toprak ayakkabılarınıza
giriyor ve kilometreler boyunca başka hiçbir şey yok. Gerçekten o ilk film
önderlerinin hissettiklerini anlıyorsunuz.” Yapım Tasarımcı Florencia Martin
şunları söylüyor; “Piru’da hiç bina olmayan, tamaman ücra bir lokasyon bulduk.
Çünkü sessiz sinema döneminde sıfırdan başladıklarında stüdyolar öyleymiş.
Hazırlık için 14 haftamız vardı ve çekimden altı hafta önce inşa etmeye
başladık. İşçilerden, aksesuar ustalarında, set dekoratörlerinden, zanaatkardan
ve boyacılardan oluşan müthiş bir ekibimiz vardı.” Yapım ekibi, yeni kurulan
bir sektörün sıfırdan inşa edilişini resmetmek için ışık direklerini
yerleştirdi, yollar yaptı, ahırlar ve kulübeler inşa etti. İnşaat koordinatörü,
eskitmeden keresteleri 1920’lerdeki standartlarda kesimine ve o dönemde vida
olmadığı için sadece çivi kullanımına kadar tarihi açıdan doğru olması için
çabaladı. Martin şunları söylüyor; “Bir setten diğerine figüranlar ve
aksesuarlar çalan insanların müthiş hikayeleriydi. Biz de Kinoscope stüdyosunu
öyle yaptık. Damien’ın aklında belirli bir Steadicam çekimi vardı. O yüzden bir
orman aksiyon filminden, mutfaktaki ibr aşçıya ve sonra birden eski Çin’e ve
ardından Rockies’deki bir sınır barına tek çekimde geçebildik.” Chazelle şöyle
söylüyor; “İzleyicinin ses deneyimini gerçekten hissetmesini istedim. Tamamen
içine çekildiğinizi hissettiğiniz bir tür üç boyutlu ses deneyimi.”
Chazelle bu deneyimi yaşamak için ‘’Ay’da
İlk İnsan’’ın süpervizör ses editörleri Ai-Ling Lee ve Mildred Latrou
Morgan ve Aşıklar Şehri’nde birlikte
çalıştığı ses miksçisi Stevenee Morrow
ile birlikte çalıştı. Arka plan oyuncularına düzinelerce mikrofon
yerleştirmişler. Böylece izleyici ilk kez yoğun bir film setini deneyimlerken
neler duyuyorsa izleyici de duyabiliyor. Babil’in
süpervizör ses editörü Morgan, ses tasarımcısı Lee ve Morrow çekim sırasında alınan ses kayıtları için şunları söylüyorlar; “Nellie, kalabalığın arasında yürürken tüm
insanların seslerini duyuyoruz. Konuştuklarını, kavga ettiklerini, enstrüman
çaldıklarını duyabiliyorsunuz ve bunların hepsi sahnenin ses temeli olarak
görev yapıyor. Steve’in kaydettiği, Millie’nin temizlediği çoklu kaydı aldım ve
sesleri ses ayarlarıyla ve kamera hareketleriyle birleştirdim. Kaosu kontrol
etmek gibiydi. Çok belirgin seslerle başlıyor ama sonra sahnede ilerledikçe
katmanlar birbirinin üstüne daha çok binmeye başlıyor. Tüm oyunculara
istedikleri gibi performans sergileyebilmeleri için çok fazla özgürlük vermeye
çalıştık. Şu repliği şu anda söyleyin denmedi çünkü hepsi birbirine girmiş çok
fazla üst üste binen diyalog var. Ama amaç her zaman diyaloğu korumak. O yüzden
çok dazla radyo mikrofonu ve gürültü var. Bir sahnede bir oyuncu varsa,
senaryoya göre konuşmayacak olsa bile ona mikrofon takarız çünkü konuşma
ihtimalleri vardır.”
Benzersiz atmosferi ve etkileyici
sinematografisiyle, Babylon kesinlikle kaçırılmaması gereken bir yapım.
İyi Seyirler Dilerim
EFE
TEKSOY
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder